Oral case presentation یک رو خوانی از شرح حال نیست ،یک ارائه اطلاعات بصورت مختصر ،تصحیح شده و مرتب برای یک منظور خاص بمدت ۷-۵ دقیقه است که باید ساختار مناسب داشته باشد . شما برای معرفی بیمار میتوانید یادداشت داشته باشید ولی از انها خیلی کم و در موقع ضروری استفاده کنید . شما از یادداشت باید برای ثبت تاریخ شروع و پایان بعضی از علائم قدیمی و نتایج یافته های پاراکلینیک استفاده کنید . برای معرفی بیمار اقدام به خواندن کامل شرح حال نکنید ،اینگونه معرفی منجر با اعلام اطلاعات اضافی میشود.
در ضمن ارائه Case باید تماس Non-verbal مانند تماس چشمی مناسب با حضار داشته باشید واز تون صدای مناسب استفاده کنید و صدای منو تون نداشته باشید .باید با انرِژی صحبت کنید ،شما گوینده داستان جالب از زندگی مردی جالب هستید که با تاریخچه منحصر بفرد ،یافته های معاینه منحصر بفرد و باید بدانید با این شرح حال مشابه از نظر سیر بیماری و تاریخچه و یافته های بالینی بیمار دیگری در طول عمر پزشکی خودتان نخواهید دید پس دقت کنید ،شما قرار هست باو کمک کنید بیمار هم میتواند در آموزش شما نقش مهمی داشته باشد . خودتان را شبیه یک فرد مناظره کننده بدانید که از موقعیت خود دفاع میکند ،از کلمات موجز و دقیق استفاده کنید. تا انتهای معاینه از تفسیر و توجیه پرهیز کنید و تفسیر ها را بعد تشخیص افتراقی و در بحث بیاورید.تمام یافته های مثبت مرتبط و غیر مرتبط را بتفسیر شرح دهید ،یافته های منفی مرتبط را ذکر کنید . بهر بیماری (Disease) که در مرحله گرفتن تاریخچه فکر میکنید از ریسک فاکتور های ان سئوال کنید ،از فاکتورهای Environmental هم بپرسید .
برای رعایت ترتیب تاریخی در HPI باید انقدر عقب رفت که تمام اطلاعات تاریخی مرتبط به بیمار را شامل شود . در تمام مواردی که از تاریخچه صحبت میکنید نیازی به بیان علائم منفی غیر مرتبط نیست بجز در سه مورد که باید نکات منفی را ذکر کرد :۱- علائم عمومی (تب ،کاهش وزن ،کاهش اشتها) ۲- علائمی که مربوط به سیستم و یا اورگان مبتلا میباشد ولی وجود ندارد (مثل نبود زردی در بیماری که مشکوک به سنگ مجاری صفراوی هستی……) ۳- ریسک فاکتور هائی که در این بیمار میتواند عامل بیماری باشد ولی وجود ندارد (ماند نبود سابقه مرگ زودرس در فامیل درجه یک بیماری که مشکوک به بیماری قلبی است ،یا نبود سابقه هیپرلیپدمی در پدر یا مادر بیمار…).
وقتی بمعاینه اورگانی که به Chief complaint مرتبط است میرسید آن اورگان را دقیق و بترتیب معاینه کنید (Inspection ،Auscultation ، Precaution و Palpation ) و ذکر کنید که چکار میکنید .
در معاینه از ذکر کلمه نرمال پرهیز کنید، ذکر کنید نکته قابل توجه پیدا نشد .در موقع گرفتن تاریخچه از معاینه ودر معاینه از تاریخچه صحبت نکنید. بخاطر بیاورید هدف از معرفی بیمار با نوشتن شرح حال متفاوت است .نوشتن شرح حال مکانیسمی برای ثبت و ذخیره اطلاعات در حجم زیاد است ولی معرفی بیمار یک بیان برنامه ریزی شده از داستان بیماری است . کسی که شرح حال را میخواند نمیتواند از شرح حال سئوال کند ،تمام اطلاعات باید توضیح داده شود ولی شنونده میتواند سئوال کند و توضیح بیشتری بخواهد بنا بر این معرفی بیمار باید دقیق مختصر ،هدایت گر و براحتی قابل فهم باشد ،بیان اطلاعات بی اهمیت هم شنونده را خسته میکند و هم وقت را تلف میکند .
سعی کنید نحوه معرفی و زمان معرفی بیمار را بر اساس شنونده و شرایط جلسه تنظیم کنید شاید یک معرفی دو دقیقه بالای سر بیماری که قبلا معرفی شده برای یاداوری بقیه کافی باشد ولی در شرایط دیگر شاید نیاز به بیان جزئیات بیشتر باشد ولی بندرت باید بیشتر از ۵ تا ۷ دقیقه باشد .
چون معرفی بیمار یک نوع تعامل فعال با شنوندگان است ممکن است در مواقعی توسط شنوندگان برای بحث در مورد نکاتی از معرفی بیمار بحث شود تا نکاتی روشن شود . شما نباید دلگیر شوید بعد ازپایان بحث از همانجاکه قطع شده بود ادامه دهید و در اینگونه موارد باید فکر کنید که درست رفته اید .
در معرفی شفائی بیمار بیشتر HPI ،Assessment و Plan مطرح میشود کل زمان معرفی باید ۵ تا ۷ دقیقه باشد و نصف تا یک سوم آن برای HPI اختصاص داده شود .سعی کند به تاریخچه ،معاینه و Clinical decision making خود تکیه کنید خیلی موارد را تفسیر نکنید . خوب است معرفی کننده بلافاصله انتهای HPI را به معاینه ، Assessment و Plan بدوزد
Assessment ، بحث و Plan از موارد مهم ارزیابی دانشجو میباشد زیرا نحوه تجزیه تحلیل بالینی دانشجو اشکار میشود و در این مسیر دانشجو راه تجزیه تحلیل را میاموزد . دانشجو باید بیمار را در یک تا دو جمله خلاصه کند ،تشخیص افتراقی خود را در مورد شکایت اصلی بیمار بحث کند . تشخیص ها را با توجه به اهمیت و مسائل بیمار الویت بندی کند .
