TBE یکی از مفیدترین و اجرائی ترین تست برای تشخیص بیماری اشالازی میباشد. منظور از این تست بررسی بیماران مشکوک به اشالازی، حال چه قبل از درمان و چه بعد از درمان میباشد. این تست اجازه میدهد ارزیابی عینی جریان عبور باریوم از EGJ داشته باشیم. TBE یک کار پیشرفته تر از بلع باریوم است که در ان فعالیت Functional و Dynamic مری بررسی میشود . والبته Gold standard تشخیص اشالازی High resolution manometry است.
در بیمار مبتلا به آشالازی درمان نشده که فشار LES بالاست TBE بسیار به تشخیص و درمان کمک کند ، ولی ممکن است در بیمارانی که تحت درمان قرار گفته اند خیلی کمک نکند، چون در مواردی بعد از درمان نتایج TBE با علائم بالینی در بیمار همخوانی ندارد .
Technique: بیمار ناشتا، ایستاده، باید ۲۵۰mL یا یک لیوان سولفات باریوم با چگالی پایین را در ۱۵ تا ۲۰ ثانیه سر بکشد. حجم مصرف شده میتواند براساس تحمل هر بیمار متفاوت باشد (از ۱۰۰ تا ۲۵۰ میلیلیتر ) تا بیمار دچار استفراغ و اسپیراسیون نشود ولی حجم مصرف شده باید ثبت شود.
برای جلوگیری از Over projection مری بر روی ستون فقرات، بیمار باید حالت left posterior oblique را اتخاذ کرده و سه تصویر قدامی خلفی در ۱, ۲, ۵ دقیقه بلافاصله پس بلع باریوم از بیمار تهیه شود، در طول تصویر برداری فاصله Carriage فلوروسکوپ از بیمار ثابت نگه داشته شود. اگر باریوم در دقیقه ۲ یا ۳ کاملا تخلیه شد نیازی به تصویر دقیقه ۵ نیست. باید سه تصویر روی یک فیلم ۱۴×۱۴ ویا ۱۷×۱۴ اینچ آورده شود.
تجزیه و تحلیل تصاویر(Analysis ): ارتفاع ستون باریوم به سانتی متر از انتهای مری تابالای ستون باریم محاسبه میشود و حداکثر قطریاعرض مری در عریضترین محل روی تصویر اندازه گیری میشود.
محل دیستال ستون باریم در سطح اسفنکتر تحتانی مری با نمای منقار پرنده (bird beak sign ) یا دم موش (Rat tail sign) مشخص میشود. بالای ستون باریم با همان سطح باریوم-حباب (Barium- foam) ) مشخص میشود.
به دلیل اینکه نمیتوان ستون باریوم تا ۲ سانتیمتر را با نشست یا رسوب باریوم روی مخاط انتهای مری افتراق داد بلندی باریوم باقیمانده تا ۲ سانتیمتر در تصویر برداری دقیقه ۵ را تخلیه کامل حساب کنید.
میانگین عرض باریوم با رسم دو خط به موازات حاشیه های خارجی ستون باریوم از بالا به پائین مری اندازه گیری می شود. عرض زیاد باریوم در مری بیانگر حجم زیاد باریوم در مری نیست.
در هر یک از کلیشه های رادیوگرافی ارتفاع و حجم باریوم را محاسبه میکنیم و در جدول مربوطه میاوریم :
| حجم | ارتفاع | دقیقه |
| ۱ | ||
| ۳ | ||
| ۵ |
حجم باریوم را با فرمول، متوسط عرض باریوم ×۲×۳٫۱۴×طول ستون باریوم محاسبه میکنیم و با کم کردن حجم حاصل از کل باریوم، یعنی باریومی که بیمار بلع کرده میتوان حجم باریومی که از LES عبور کرده را هم محاسبه کرد.
در شخص سالم بعد از دو دقیقه از بلع باریوم مری به طور کامل تخلیه میشود
در یک مطالعه نشان داده شد که تا ۳۰٪ از بیماران درمان شده هنوز تخلیه مری مناسب ندارند (کمتر از ۵۰٪) ، اگرچه در مواردی ۹۰ تا ۱۰۰٪ علائم آنها بهبود پیدا کرده.
پی گیری درمان با تکرار TBE با همان پروتوکل عملی است و بهترین نتیجه تخلیه کامل مری است ولی بدلیل آپریستالتیسم بودن تنه مری به نظر تخلیه کامل عملی نیست واز طرف دیگر گشاد کردن زیاد LES منجر به رفلاکس میشود بنابراین ، اتساع باید بهینه باشد، به زبان دیگر بگونه ای باشد که تخلیه کافی مری بدون ریفلاکس غیر طبیعی باشد.
خیلی ها فکر میکنند در پیگیری بعد از درمان اگر طول ستون باریوم ۵۰٪ یا کمتر از ۵۰٪ پیش از درمان باشد میتوان گفت درمان موفق بوده در غیر این صورت درمان ناموفق به حساب میآید هرچند شاید بیمار بعد از درمان علائمش کاهش پیدا کند و راضی باشد ولی بزودی علائم بر میگردد.
در چندین مطالعه پاسخ درمانی با فشارهای پایین LOS بعد از اتساع همراه بوده. بعد از درمان در HRM فشار استراحت اسفنکتر تحتانی مری کمتر از ۱۰ میلی متر جیوه بهترین گواه برای موفقیت درمان است و احتمال کم عود بیماری را کم میکند. و توصیه میشود برای بررسی نتایج درمان سه ماه بعد از Dilatation از بیمار HRM به عمل آورده شود که اندازه فشار LES (LES resting pressure<10mmHg) میتواند نتایج را پیشبینی کند.
